Archive for februari 2015
Bomen-obsessie?
Posted on: 13 februari 2015
- In: Bomen | CO2-reductie | Crisis | Rivierenbuurt
- 3 Comments
Soms denk ik dat ik wel een paar vreemde afwijkingen heb. Eén ervan, en op het moment de heftigste, heeft te maken met bomen. Het allerliefst zou ik ergens een stuk grond hebben of kopen om daar allemaal bomen te (laten) planten. En dat is dan nog maar het begin, want zodra het volgeplant is moet er natuurlijk een tweede en een derde plek aan geloven. Ook dorpen en steden wil ik veranderen in groene oases.
En dan fantaseer ik verder, want hoe krijg ik dit in hemelsnaam voor elkaar? Een grote landelijke boomplant-campagne is daar voor nodig. En als er in Nederland geen boom meer bij kan, en iedereen onder de indruk is van het enorme succes waar duizenden mensen aan hebben meegewerkt door geld te storten, grond ter beschikking te stellen en bomen te planten, dan doorstoten naar België en de rest van Europa. Ik zie het helemaal voor me. Geweldig! Overal bossen, parken, zelfs steden vol met bomen.
En ik sta niet alleen, de milieubeweging, klimaatdeskundigen en politici (zelfs de gemeente Den Haag doet mee!) zijn enthousiast en werken samen om dit voor elkaar te krijgen.
Was het maar waar. Ik kom weer tot mijn positieven, en weet dat de werkelijkheid anders is, dat iedere lange reis begint met één stap. In het najaar heb ik daarom een gesprek gehad met een aardige mijnheer van het groenbeheer Centrum Den Haag. Ik hield een pleidooi voor meer bomen in mijn stenige kale buurtje en attendeerde hem op een plek waar een dode boom nodig vervangen moet worden. Die boom was al dood toen ik hier kwam wonen in februari 2014. Men wist ervan en er zou aan gewerkt worden. Het resultaat? Zie hier de foto bijna een jaar later. Er is inderdaad iets gedaan. Een houten paal met een paarse top betekent dat er een nieuwe boom gepland is. Dit is geen spelfout.
Ondertussen zijn en worden er overal in Den Haag bomen gekapt en ik blijk niet de enige die zich daar grote zorgen over maakt. Van het argument dat er voor iedere gekapte boom een nieuwe wordt terug gezet wordt ook niemand vrolijk, want hoeveel tientallen jaren duurt het niet voordat zo’n nieuw boompje dezelfde grootte heeft en het zelfde effect voor het stadsklimaat en de belevingswereld van de bewoners?
Maar misschien ben ik mijn tijd ver vooruit met mijn groene fantasie en zal het nog jaren duren voordat mijn droom werkelijkheid wordt. Zeker is dat ik niet de enige ben. Een jonge student is gekozen tot Europeaan van het jaar 2015 omdat hij een wereldwijde actie voert om tot 2020 voor elke wereldbewoner 150 bomen te hebben geplant. Duizend miljard bomen extra in 2020, daarbij is mijn fantasie nog maar bescheiden.
En er zijn meer mensen die een groene visie op de toekomst hebben, zoals te lezen (en te zien) valt in een Geschiedenisboek van 2050.
Reageren? Graag! Zie rechtsboven het artikel of mail naar hannekevveen@gmail.com.
Tuinieren in andermans tuin
Posted on: 2 februari 2015
Een van de Nijmeegse tuinen die nodig onder handen genomen moeten worden
Nijmegen heeft een leuk initiatief voor de vele braakliggende, openbare grond en privé tuintjes die niet of nauwelijks gebruikt/onderhouden worden. Tegelijkertijd zijn er wachtlijsten voor volkstuinen en zijn er mensen zonder tuin of geschikt balkon die dolgraag ergens als hobby-tuinier aan de slag willen.
Nijmegen Deelstad
De initiatiefnemers daarover: “Nijmegen Deelstad helpt graag met het verbinden tussen vraag en aanbod van dit soort tuinen. Wij willen er voor zorgen dat alle stukjes grond in Nijmegen gaan groeien en bloeien. Van iemands voortuin tot hele terreinen voor stadslandbouw en alles er tussen. Omdat het dan mooier wordt, omdat er dan meer mensen verbonden en blij zijn, en wie weet, omdat we meer voedsel uit te delen hebben.”
Op de site staat een lijst met plekken waar mensenhanden nodig zijn. Een prima voorbeeld dat navolging verdient.
Gewoon beginnen
Zolang iets dergelijks bij jou nog niet van de grond is, kan je ook zelf beginnen. Een voorbeeld daarvan uit onze vorige buurt staat hier met foto’s (voor en na) beschreven.
In de nieuwe wijk waar we sinds een jaar wonen heb ik al diverse boomspiegels onder handen genomen en bij particulieren aangeboden om lelijke kale plekken of lege bakken van planten te voorzien. Alleen natuurlijk als de eigenaar akkoord gaat.
Lege bakken
Zo liep ik al bijna een jaar langs twee hoekhuizen, voorzien van lange gemetselde bloembakken aan de straatkant. Eén was voor een deel en de ander helemaal leeg, op wat aarde na. Iedere keer dat ik dat zag kreeg ik sterke aandrang om daar iets aan te doen. Maar het is best eng, dus ik stelde het steeds weer uit. Uiteindelijk heb ik moed verzameld om aan te bellen met de vraag of ik er planten in mocht zetten. Bij de eerste ging men direct akkoord en inmiddels is dat klusje geklaard met een halve zak aarde en een aantal precies dezelfde planten (blauwe campanula’s) van het soort dat er al instond. Bij het tweede adres werd er steeds maar niet opengedaan, maar de aanhouder wint en ook daar heb ik een bewoner getroffen. De man keek me verbaasd aan en vond het “best wel goed” dat ik zijn plantenbakken ga opvullen. Daar is heel wat meer aarde voor nodig en ook meer planten. Dat gaat binnenkort gebeuren.
En zo kan ik het gemis van een grote tuin mooi compenseren en… de buurt groener maken en opvrolijken. Hieronder de bak voordat er geplant werd. Hopelijk kan ik over een paar maanden een fraaiere foto plaatsen.
Hanneke van Veen 