Hanneke van Veen

Op vakantie in Frankrijk stoppen we bij een wegrestaurant om wat te drinken en de benen te strekken. Direct valt ons buiten iets vreemds op: achter metalen hekjes zien we een soort moestuinen, met rijen aardbeien, kool en andere groenten. Een stuk verder in de perken zijn er tot ieders verbazing ook kroppen sla tussen de bloeiende plantjes gezet. En zelfs is er een wijngaard.

Er is veel publiek op deze drukke zomerse dag en de enthousiaste reacties zijn niet van de lucht, want er is nog meer bijzonders te zien. Een grote vijver met prachtige waterlelies en vrij grote vissen zoals karpers. Weer een stukje verder aan de rand van een grasveld vinden we bomen boordevol met kleine donkere kersen die je gewoon mag pukken en die prima smaken. Tot slot is er op het terrein een paal met een ooievaarsnest met twee jongen. De ouders wandelen beneden rond met stijve stappen en zijn niet bepaald bang voor het publiek.

Klik op de foto voor een artikel over dit wegrestaurant.

En dit alles bij een wegrestaurant waar je normaal gesproken je wandelingetje moet maken tussen vuilnisbakken, wc-gebouwtjes, geparkeerde auto’s, vrachtwagens en veel troep. Wat een verademing om onverwacht op zo’n mooie plek terecht te komen. Het hele project blijkt een initiatief van Leclerc, een grote Franse supermarktketen en is te vinden op ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Straatsburg: de Aire de Service du Haut Koeningsbourg.

En dan herinner ik me dat Leclerc jaarlijks een grote zwerfvuil opruimactie organiseert, waar mijn partner en ik een keer aan hebben meegedaan. In Marseille, waar we logeerden bij familie, hoorden we ervan. Die stad blinkt niet bepaald uit door een opgeruimd straatbeeld. De oogst was enorm en ik herinner me vooral de verbaasde blikken van de voorbijgangers die we – al rapende – tegenkwamen.