Hanneke van Veen

Archive for the ‘Klimaatopwarming’ Category

Zaterdag 13 april 2019 verscheen een groot artikel over Rob, mij en de Vrekkenkrant in de NRC. Heel spannend natuurlijk. De tekst hadden we ruim van tevoren kunnen lezen en hier en daar aangepast, maar hoe het artikel, de kop(jes) en de foto’s eruit zouden zien wisten we niet. Na aanschaf bladerden we de krant snel door en zagen de lange tekst met een foto … die niet bepaald in de smaak viel. Sterker nog: ik vond hem ronduit lelijk. 

Lees de rest van dit artikel »
Advertentie

Geachte mw. Carola Schouten, minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Tot mijn grote schrik las ik onlangs in de NRC dat uw voorganger Henk Bleker zo’n zeven jaar geleden bosbeheerders in Nederland toestemming heeft gegeven bospercelen geheel kaal te kappen, de bosbodem te bewerken en nieuw bos te laten ontkiemen. De hr Bleker meende, in zijn functie van staatssecretaris van Economische zaken, Landbouw en Innovatie, dat daar veel geld mee verdiend kon worden.

Roofbouw
De schrijvers van dit artikel (Rudy Rabbinge & Jaap Kuper) noemen deze opvatting een verouderde gedragscode waarmee het bos wordt vernield. Bomen, takken, tophout en jonge boompjes worden afgevoerd (om af leveren aan biomassacentrales?) . Het bos is in hun opvatting vogelvrij.

Dreun
Toen ik dit artikel las leek het wel of ik een klap in mijn gezicht kreeg. M’n hele volwassen leven heb ik mijn best gedaan om de aanplant van bos te ondersteunen en nu lees ik deze berichten. Schandelijk, triest en dom zijn de woorden die in me opkwamen.

Doneren voor bos
Op ons huwelijksfeest, dertig jaar geleden hebben we een inzameling gehouden onder familie en vrienden om samen met het Zuid-Hollands Landschap een bos aan te planten dat nu bekend staat als het Nessebos. Op verjaardagen vroeg ik om geld voor bomen, ik organiseerde rommelmarkten voor bomen, waarvan de opbrengsten gingen naar Trees for All, Parkbos De Haar, Bomen voor Koeien enz.

Kater
Maar nu ik gelezen heb welke verkeerde kant het opgaat met de bossen en er – zoals in bovengenoemd artikel – gesproken wordt over grootschalige bosvernietiging, roofbouw en nonchalant rondspringen met bos, begin ik sterk te twijfelen of het nog enige zin heeft om geld te  doneren voor de aanplant van bomen.

Klimaatopwarming
Overal kunnen we lezen dat er van alles moet gebeuren om de klimaatopwarming tegen te gaan, om C02 terug te dringen en dat we daarbij bomen nodig hebben. En wat doen we en wat laten we gebeuren in Nederland? We kappen bomen om daarmee geld te verdienen.

Hoe lang duurt het om dit weer enigszins recht te zetten? 
Ik hoop van harte dat u, mevrouw Schouten zich voor 100% gaat inzetten om deze volkomen verkeerde gedragscode zo snel mogelijk af te schaffen.

Op 4 april 2018 gebeurt er iets heel vreemds in het bushokje waar mijn man en ik staan te wachten en napraten over het geslaagde optreden van Lebbis in Diligentia. Na een korte stilte zegt Rob opeens: “Ik word vegetariër.” Nu weet ik heel goed wat dat betekent, want als twaalfjarige besloot ik dat ook en heb het een aantal jaren volgehouden. Maar dat mijn man, die gek is op ongeveer alles wat van de slager komt, dat serieus meent kan ik echt niet geloven.

Hoezo vegetariër? Je maakt zeker een grapje, zeg ik. Maar nee hoor, hij meent het echt en legt uit dat het komt door Lebbis, die hem met zijn persoonlijke verhaal over vlees eten, dieren mishandelen en doden en het klimaat zo geraakt heeft dat hij nu definitief een punt zet achter het carnivoor zijn. Ik sta perplex. Wie had dat ooit gedacht. De bus komt er aan we stappen in. Vegetariër, hoe is het mogelijk? Ik denk aan andere boodschappen doen en ander eten koken en opeens hoor ik mezelf zeggen: OK, dan word ik het ook. Dan doen we het samen. Dat is goed om niet langer dieren te (laten) doden en het is prima voor het klimaat.

Nu is het een half jaar later en we eten wel eieren, kaas, melkproducten, vleesvervangers en speciale pillen voor vegetariërs, maar geen vlees meer. Het bevalt prima, al hebben we vrij snel besloten af en toe wel vis e.d. te blijven eten. Dan is de stap niet zo groot.
Wel deed zich een ‘probleem’ voor toen we voor een paar dagen naar Frankrijk vertrokken. Daar wonen mijn schoonzus en zwager. Zij staan bekend om de verrukkelijke Franse gerechten die voor een groot deel uit (vooral) vlees bestaan. Hoe lossen we dat op? Dat is niet zo eenvoudig. We praten erover en komen niet verder. Bij Rob loopt het water al in de mond als hij aan die maaltijden denkt. En zijn zus ‘opzadelen’ met ons vegetarisme zou de vakantiepret flink bederven, daar is hij zeker van.

Om onze nieuwe levensstijl zomaar overboord te gooien voelt voor beiden ook nogal slap. We piekeren nog een poosje verder en dan krijg ik een lumineus idee. Weet je wat, we zijn gewoon vegetariër in Nederland en … dus niet in het buitenland. Zodra we weer de grens naar Nederland overgaan op de terugweg dan is het weer over. En zo is het gegaan. Direct over de Franse grens begon voor mijn geliefde het feest. Maar mij kon het vleeseten niet meer boeien. Vissoorten, zoals zeeslakken en oesters die In Frankrijk werden aangeboden vonden echt geen weg naar mijn maag. Het bleef bij twee eenvoudige tongetjes.

Sinds kort is bekend dat stadsdeel Scheveningen voorkomt in de rij van Haagse hitte-eilanden. Dat was even schrikken, want op hitte-eilanden is het niet goed toeven. Op de ergste hittegolf-dagen zijn we ons huis ontvlucht naar het heerlijk koele café van de openbare bibliotheek in het centrum. Boek en krantje lezen, wat drinken; zo was het wel uit te houden.

Tijdens de hittegolven van juli/augustus 2018 maakten Rob en ik een paar ritten naar een ernstig zieke zus. Onderweg zagen we veel weilanden met een vreemde geelbruine kleur met daarin koeien en schapen. Ze stonden vaak in groepjes bij elkaar, maar het ontbrak bijna altijd aan bomen waaronder ze in de schaduw konden schuilen tegen die extreme hitte.
Direct moest ik denken aan de actie ‘Bomen voor koeien’, gehouden van 2000 t/m 2008.  Zelf had ik daar geregeld aan gedoneerd: een geweldig initiatief. Na het bereiken van het aantal van 100.000 bomen stopte men er mee, want het doel was bereikt.

Herstart in 2018

Toevallig zag ik bij thuiskomst een berichtje op Facebook van een vrouw die zich ook bezorgd maakt over de extreme hitte die vee tijdens een hittegolf of andere hete periode moet doorstaan; gelukkig ben ik niet de enige die zich daar zorgen over maakt. De vorige actie staat uitgebreid beschreven op Wikipedia. Op een andere plek op internet bleek informatie te staan over een nieuwe actie met dezelfde naam: Bomen voor koeien 2018.

Stichting Waarde en Vroege Vogels zijn de initiatiefnemers. Je kunt weer bomen doneren  (slechts € 10 per boom) die in de weilanden worden geplaatst met hulp van boeren en de Landschappen. In mijn geval het Zuid-Hollands Landschap.
Graag wijs ik op deze mogelijkheid van doneren en hoop van harte dat veel mensen zullen meedoen het leven van vee (niet alleen koeien) beter te maken.
Bestel per mail bij info@waarde.nlGeef op welk aantal bomen u wenst, dan ontvangt u een bevestiging en factuur met certificaat.
Meer informatie over de actie op: waarde.nl/2018/08/08/bomen-voor-koeien-2018.

Zoals hier eerder gemeld ben ik de afgelopen maanden druk bezig geweest om een bos te realiseren, liefst in de regio rond Den Haag.
Er is contact gelegd met een aantal organisaties die daarbij zouden kunnen helpen (Trees for All, Staatsbosbeheer en Zuid Hollands Landschap) en met Grootouders voor het Klimaat (waar ik actief aan deelneem), die zo’n bos ook graag willen realiseren.

Helaas moet ik – na ruim een half jaar – concluderen dat het moeilijk is om zoiets voor elkaar te krijgen. Mijn idee was vooral om NIEUW bos te realiseren, omdat ik ervan overtuigd ben dat nieuw bos een belangrijke bijdrage levert tegen de opwarming van het klimaat. Nieuw bos en nieuwe natuur zijn essentieel als we de veel te grote uitstoot van CO2 (de belangrijkste oorzaak van klimaatopwarming) willen terugdringen.

Maar dat blijkt niet zo eenvoudig. Nederland is een dichtbevolkt en -bebouwd land. De grond voor nieuw bos is schaars en duur. Toen Rob en ik in 1989 ter gelegenheid van ons huwelijk een (stuk van het) Nessebos plantten, was het allemaal nog wat makkelijker. Samen met een aantal organisaties is daar inmiddels een flink stuk agrarisch land omgetoverd tot een bos met ruime recreatiemogelijkheden.

Trees for All bleek helaas niet in staat een plan te bedenken voor nieuw bos. Hun uiteindelijke voorstel was om in het Bieslandse Bos (ten NO van de Delftse Hout) door essentaksterfte aangetaste percelen te rooien en te vervangen door gemengd bos.
Essentaksterfte is een landelijk probleem. Zo’n 25-30 jaar geleden zijn grote percelen (vooral door Staatsbosbeheer) met enkel essen beplant en daar worden nu de gevolgen van ondervonden: 80% van die bomen (4.600 ha) is aangetast door deze schimmelziekte en zal vervangen moeten worden.

Omdat mijn idee was (en is) om NIEUW bos te realiseren heb ik besloten op deze weg niet door te gaan. Ik weet niet of het me gaat lukken, maar ik heb geen zin om geld in te zamelen voor een probleem dat door Staatsbosbeheer is veroorzaakt en dat toch wel wordt opgelost, zoals duidelijk blijkt uit de site van Staatsbosbeheer.

Hoe ik verder moet met mijn plan weet ik momenteel niet. Met Trees for All is afgesproken dat het  – tot nu toe – voor het Seniorenbos ingezamelde geld (bijna 4.000 euro) voorlopig gereserveerd wordt voor een plan waar we ons wel samen in kunnen vinden. Hoe dat plan er uit ziet en wanneer dat gerealiseerd zal worden, is nog onbekend. Ik houd jullie op de hoogte.

 

In NRC-Next van 10-1-2018 las ik over een plan om 100.000 hectare bos aan te planten langs de snelwegen en rondom circa driehonderd tankstations. Extra bos dus ter grote van maar liefst 200.000 voetbalvelden. Rijkswaterstaat verleende het CE (Centrum voor Energiebesparing) in Delft opdracht om onderzoek naar de effecten daarvan te doen. Nederland heeft 365.000 hectare bos. Als het plan uitgevoerd wordt komt er dus ruim een kwart bos bij.
Het onderzoek van het CE gaat uit van een eerder plan dat eind 2016 door de gezamenlijke bos- en houtorganisaties werd gepresenteerd.
Zie www.sevendays.nl/meerbos. Overigens is één van de conclusies van het CE dat er eerst nog meer onderzoek nodig is. Rijkswaterstaat noemde de plannen prematuur. 

Natuurlijk juich ik dergelijke plannen toe, want die zouden een belangrijke bijdrage leveren aan het behalen van klimaatdoeleinden. Prima, maar hoe lang duurt het voordat ze uitgevoerd zijn. Overal hoor je dat beschikbare stukken grond zeer schaars zijn en dat we geduld moeten hebben.
Ik maak me daar ernstig zorgen over. We hebben volgens mij geen tijd om alles rustig af te wachten, want hoe lang duurt het niet voordat kleine boompjes (die meestal gebruikt worden voor het aanplanten) groot zijn. Het beste moment om bomen te planten is immers… twintig jaar geleden.

Paniekgroen

In gedachten zie ik het volgende gebeuren: na de zoveelste ernstige storm, overstroming, of hittegolf roept de regering vertwijfeld via de media de bevolking op om overal waar mogelijk zelf bomen te gaan kweken. Boomzaden, zakken potgrond e.d. worden gratis uitgedeeld bij stadhuizen. Lange rijen wachtenden staan klaar met karretjes en fietsen. Overal in de omgeving van boerderijen zijn boeren ook bezig met aanplant van bomen. Weliswaar ten koste van grond waar eerst groente en veevoer (zoals mais) werden verbouwd. Maar dat is niet zo’n ramp, want voor spinazie-sla heb je stukken minder nodig dan voor die grote pannen gekookte spinazie. Van hogerhand is het vlees natuurlijk allang op de bon gezet. 

Particulieren moeten ieder plekje benutten in en rond hun huizen. Vensterbanken, waar eerst sierplanten stonden staan nu vol met potten en stekjes. Ook zijn overal mensen bezig (eindelijk) de stenen uit hun tegeltuinen te verwijderen om plaats te maken voor groen en bomen. En natuurlijk verschijnt er heel wat paniekgroen op balkons, platjes en platte daken. Langzaam zie ik alle kale plekken veranderen in groene boomkwekerijen.
Zo kan ik nog wel een poosje door fantaseren. Misschien redden we het nog, maar we zouden ook te laat kunnen zijn als we ons pas over zoveel jaren druk gaan maken over groen en bomen.

Op 19 november 2017 schreef ik op dit blog over alarmerende ontbossing van Nederland. Sinds 2013 verdwijnen jaarlijks 1.350 hectare, omgerekend 2.700 voetbalvelden bos. De titel van het artikel was Samen bomen planten?
Sinds die tijd heb ik niet stilgezeten.

Samen met Slimme Senior de Haagse Dominicus hielden we een soort chique rommelmarkt op 3 december in het Bethel buurtcentrum in Den Haag. Met als doel zoveel mogelijk geld bij elkaar te sprokkelen voor Trees for all. Deze landelijke organisatie zorgt ervoor dat voor elke 10 euro twee bomen geplant worden. Eén in Nederland en één op de Filippijnen of Bolivia. Ook werden zelfgemaakte taart, lekkere hapjes en soep verkocht. Tot slot was er een veiling van schilderijen. De opkomst en opbrengst waren prima, zodat we een bedrag van € 675 konden overmaken. 

Seniorenbos

Inmiddels is het idee ontstaan voor iets veel groters. Gesprekken zijn gevoerd met Trees for all om een heel bos aan te planten. Ook is met Grootouders voor het klimaat contact gelegd en al snel ontstond de naam Seniorenbos.
Waarom speciaal een Seniorenbos? Ouderen willen over het algemeen graag iets doen om de klimaatopwarming tegen te gaan, maar zijn soms minder gecharmeerd van zonnepanelen, warmtepompen, inductie koken etc. Dat is begrijpelijk, want op je zeventigste of tachtigste is dat een hele toestand en je krijgt de investering er waarschijnlijk bij lange na niet uit.
Samen met andere ouderen een bos nalaten voor ons nageslacht is wel goed haalbaar. Nederland telt momenteel ruim 3 miljoen vijfenzestigplussers. Een groot deel van hen zit er redelijk warmpjes bij. Allerlei acties laten zien dat ouderen graag bereid zijn om een financiële bijdrage te leveren.

Waar komt dat bos?

Een bos planten in Nederland is nog niet zo eenvoudig. Het moeilijkst is om een geschikte plek te vinden. Nederland is dicht bevolkt en bijna elke plek heeft al een bestemming. We hebben al wel een idee. Vanwege de

grootschalige Essentaksterfte die momenteel in Nederland heerst komen er plekken vrij in bestaande parkbossen. De enige manier om uitbreiding van de ziekte te voorkomen is radicale kap van het overgrote deel van de Essen. Daarvoor is nieuwe aanplant nodig, liefst van gemengde boomsoorten die veilig oud kunnen en mogen worden.
Trees for all is ingeschakeld om een goede plek te zoeken. Zodra er meer bekend is laat ik het weten.
Er komt waarschijnlijk een aparte website voor het Seniorenbos. Een Facebook-pagina is er al.

Een paar maanden geleden las ik in de Volkskrant dat Nederland in plaats van groener steeds kaler wordt door… ontbossing.
Dat komt omdat boeren die op hun land bomen lieten groeien (en daar subsidie voor kregen) nu die bomen flink aan het kappen zijn. Toen de subsidiekraan werd dichtgedraaid werd het voordeliger de grond weer voor agrarische doeleinden te gaan gebruiken. Best begrijpelijk, maar niet erg bevorderlijk in verband met klimaatverandering.
Overigens is de terugloop van bosoppervlak in Nederland al langer aan de gang. Sinds 2013 verdwijnt jaarlijks per saldo 1.350 hectare bos. Niet bepaald om vrolijk van te worden en reden genoeg om te kijken wat daar aan te doen valt.

Samen op de bres…

Die informatie bleef maar doorzeuren in mijn hoofd, waardoor ik op het idee kwam van een actie speciaal gericht op senioren. Veel ouderen maken zich zorgen over het klimaat en denken daarbij aan hun kinderen en kleinkinderen. Zo is er een groep ontstaan op initiatief van Urgenda: Grootouders voor het klimaat, waarvan ik lid werd.
Geregeld demonstreren we in Den Haag op het Plein, bij de Tweede Kamer om politici te overtuigen passende besluiten en maatregelen te nemen om onze wereld leefbaar te houden. Daarnast ben ik actief bij een Haagse club Slimme Senior die allerlei activiteiten organiseert om ‘onze oude dag’ zo goed mogelijk door te komen. Daar heb ik geopperd om het klimaat en bomen planten hoog op de agenda te zetten.

Fancy Fair voor bomen

Direct is enthousiast besloten om zondag 3 december 2017 een markt/fancy fair te organiseren om geld in te zamelen voor  Trees for All die zich inzet voor aanplant van bomen in Nederland en daarbuiten.

Neem iets mee, kies iets uit, bepaal je prijs en plant daarmee zo veel mogelijk bomen!

Je kunt komen om alleen rond te kijken en/of iets te kopen, maar je kunt ook zelf spullen meenemen en verkopen. Goed bruikbare artikelen die je zelf niet meer nodig hebt, maar die voor iemand anders nuttig of waardevol kunnen zijn.
Wat ervoor betaald wordt bepaal je zelf als koper. Alle inkomsten gaan in klaarstaande dozen. Daarin mogen natuurlijk ook eenmalige giften gedaan worden om het doel extra te steunen of als je zelf niets wilt kopen.
Aan het einde van de middag er een mini-veiling van schilderijen en andere waardevolle artikelen.

Iedereen welkom! Ook niet-leden

Op 3 december 2017 vanaf 15.30 tot 18 u bent u hartelijk welkom in het gebouw Bethel, Thomas Schwenckestraat 28, 2563 BZ den Haag.

Koffie, thee en frisdrank zijn beschikbaar. Alcohol wat later op de middag, evenals lekkere hapjes die thuis klaargemaakt zijn en voor een zacht prijsje verkocht worden, ook voor het goede doel natuurlijk.

We hopen op deze manier een aardig bedrag bij elkaar te brengen. Voor iedere 10 euro worden twee bomen geplant. Eén in Nederland,  de andere in Bolivia of de Fillipijnen.

Meer informatie via www.slimmesenior.nl of
Hanneke van Veen, 06 55 77 26 70

 

In de NRC las ik een recensie over het boek Stadsnatuur maken. Making Urban Nature. Maar liefst drie schrijvers hebben hier aan meegewerkt: Jaques Vink, Piet Vollaard en Niels de Zwarte. Zij stellen dat stedenbouwkundigen en architecten ‘natuur-inclusief’ moeten gaan bouwen, maar dat ook inventieve en natuurminnende bewoners zelf kunnen zorgen voor meer groen met o.a. dakterrassen en geveltuinen.

De overtuiging dat steden (en Den Haag, als een van de minst groene steden van Nederland al helemaal) stukken groener moeten worden om er gezond te kunnen leven is voor mij een vanzelfsprekend uitgangspunt. Het interesseert me al jaren en ik heb me als ‘natuurminnende’ bewoner niet onbetuigd gelaten om extra groen aan te brengen, waar dat maar enigszins mogelijk was. Want om te wachten tot de stedenbouwkundigen en architecten zover zijn; dat gaat me veel te lang duren. Dus aan de slag!
We (mijn echtgenoot Rob en ik) maakten in 2013 een site met informatie en tips hoe je als particulier in je eigen buurt, tuin en omgeving aan de slag kunt gaan: Meer groen? Zelf doen! Later maakten we ook een site over het gevaar van hitte-eilanden dat ontstaan in steden met dichte bevolking, te veel steen en te weinig groen, zoals Den Haag.
.

Zelf aan de gang, niet zo eenvoudig?

Al meer dan tien jaar geleden las ik onheilspellende verhalen over het gebrek aan groen in steden en besloot te proberen één vierkante meter extra groen toe te voegen aan de voor- en achtertuin die ik al had. Welgemoed begon ik met een paar bakken en emmers, die ik in de kringloopwinkel had gevonden. Uit m’n tuin haalde ik plantjes door middel van uitdunning en vulde die aan met vergeet-me-nietjes en viooltjes uit het tuincentrum.
Ik was heel tevreden, maar dat duurde niet lang, want toen ik precies ging meten kwam ik bij lange na niet tot die ene vierkante meter.
Daarna kwam er een stel sedum-bakken bij op het serredak van onze woning. En uiteindelijk is het ruim gelukt door een nieuw tuinhuisje achter in de tuin te bedekken met 6 vierkante meter sedum.
.

Valeriusstraat groener!

Ruim een jaar geleden verhuisden we naar een vrij groene buurt met een mooi park en water. Ik zag echter vlak bij onze woning een grote brede straat die weliswaar vol stond met bomen maar die  stuk voor stuk in kale, lelijke boomspiegels met zand stonden. Direct kwam het idee op om daar iets aan te doen door ze te veranderen in groene boomspiegels (ook wel boomtuintjes genaamd). Zou ik dat voor elkaar kunnen krijgen? En hoe moest ik dat regelen?
Dit voorjaar (april/mei 2017) lukte het om aarde en planten te krijgen van de gemeentelijke groendienst in onze wijk voor de eerste vijf boomspiegels.  Daarna kregen we een subsidie van Fonds 1818 voor de overige 26. Zie meergroenzelfdoen.nl voor een uitgebreid verslag met foto’s van elke boomspiegel.
Dit zou ik nooit alleen kunnen doen. Rob is vanaf het begin bij alles betrokken en werkt net als een aantal vrijwilligers hard mee om alles voor elkaar te krijgen. Zonder hun hulp en die van de winkeliers die zorgen voor het water geven en onkruid bijhouden zou het hele plan nooit van de grond gekomen zijn.
.

Honderd vierkante meter?

Nú vind ik het vooral spannend (in verband met mijn vroegere actie voor één vierkante meter) als dit keer 100 vierkante meter gehaald kan worden. Als de 7 boomspiegels uit de Lübeckstraat, inmiddels gemaakt door bewoners, door de activiteiten in Valeriusstraat op een idee gebracht, meegeteld worden zal het zeker lukken. En dat is niet niks!
.

Hoe nu verder?

Den Haag telt 116.000 zogenaamde straatbomen, bomen in bos en parken niet meegeteld. Van die meer dan 100.000 boomspiegels is maar een klein deel beplant. Een veel groter deel zou beplant kunnen worden. Sinds een aantal jaren zie je dat bewoners het aandurven om ‘hun’ boomspiegel voor de deur van planten te voorzien. Zoals bijvoorbeeld in de Haagse Theresiastraat, bekend om z’n stokrozenactie van bewoners. De Theresiastaat en een flink aantal zijstraten bieden een prachtige aanblik in de lente en deel van de zomer.
Ook dringt – langzaam maar zeker – tot groendiensten en schoffelaars door dat er een groot verschil is tussen planten en onkruid. Toch komt het nog voor dat zojuist geplant groen plotseling is verdwenen en alle moeite voor niets is geweest. Bewoners zijn hier niet blij mee, maar de aanhouder wint en het plaatsen van een bordje tussen het groen helpt.
Het is te hopen dat steeds meer bewoners hun straten vergroenen en, naast geveltuintjes, klimplanten, groene daken, balkons en plantenbakken, ook boomspiegels gaan beplanten. Als honderden of duizenden bewoners dat doen zal het zeker invloed hebben of het stadsklimaat. Want dan gaat het niet meer om één vierkante meter, niet om honderd, maar om duizenden, misschien wel tienduizenden vierkante meters.
.
En dat is belangrijk. Niet alleen heeft extra groen effect op de sfeer in de straten en op de gezondheid van bewoners, maar ook op de temperatuur en de lucht die we inademen.

Kort geleden zag ik een bericht op het Nederlandse nieuws dat houtkachels en open haarden bijna net zoveel fijnstof uitstoten als het gehele wegverkeer in ons land. Dat is een alarmerende boodschap, want soms is de uitstoot wel 10 keer hoger dan wat de Gezondheidsorganisatie WHO adviseert.

Op dit moment verblijven we in een gehuurd huis in Spanje (aan de Costa Blanca). Er is een gaskachel en die hebben we geregeld aan, omdat er nu van lekker warm overwinteren in dit gebied nauwelijks sprake is. We hebben pech, want het is koud, regenachtig en de zon schijnt maar sporadisch.
hout-stoken-longfondsDe eigenaren van het huis gaven ons toestemming en het advies om ook de open haard te gebruiken, maar daar zien we zonder al te veel moeite van af. We weten al jaren dat hout stoken nadelig is voor het milieu en de gezondheid van de mens.
Ik kan me voorstellen dat het ooit verboden wordt of dat er strengere regels gaan gelden. Een organisatie die al langere tijd bezig is dit ter discussie te stellen is Houtstook. Lees de rest van dit artikel »


Hanneke van Veen

Populaire berichten & pagina’s

%d bloggers liken dit: